بایودایجست

پروبیوتیک‌ها یا باکتری‌های زیست یار محصولات حاوی میکروارگانیسم‌های زنده، معین و به تعداد مشخص می‌باشند که موجب بهبود تعادل میکروفلور بدن شده و بدین ترتیب اثرات سلامت بخش خود را اعمال می‌نمایند. در حدود ۰.۱ درصد از میکروفلور روده را مخمرها تشکیل می‌دهند اما با توجه به اندازه بسیار بزرگ تر آن‌ها نسبت به باکتری‌ها، این مقدار بسیار قابل توجه است. مخمرها نقش بسیار مهمی در سلامت انسان دارند و به‌طور کلی مکانیسم عمل پروبیوتیک‌ها بسیار گوناگون است که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:
• جهت پیشگیری و درمان اسهال های متعاقب مصرف آنتی بیوتیک ها (خصوصاً کلستریدیوم دیفیسل)، اسهال های ویروسی و باکتریایی، اسهال مسافرتی و اسهال های مربوط به تغذیه با لوله (tube feeding)کاربرد دارد.
• کمک به بهبود و پیشگیری از بروز زخم های گوارشی متعاقب عفونت های هلیکوباکتر پیلوری
• ارتقاء سیستم ایمنی و افزایش مقاومت در برابر بیماری های عفونی
• کمک به هضم و جذب غذا
• کاهش احتمال ابتلا به اسهال و کاهش التهاب های معده‌ای- روده‌ای
• تولید ترکیبات ضد میکروبی همانند باکتریوسین‌ها، اسیدهای چرب آلی، پراکسیدهیدروژن و ….

ماده مؤثر: ساکارومایسس بولاردی

مواد کمکی: استئارات منیزیم، لاکتوز

۵×۱۰^۹ CFU/Sachet :دوز

• کمک به بهبود علائم هلیکوباکترپیلوری و پیشگیری و بهبود زخم های معده و دئودنوم
• جهت جلوگیری و درمان اسهال ناشی از استفاده آنتی بیوتیک ها (خصوصاً کلستریدیوم دیفیسل)، اسهال های ویروسی و باکتریایی، اسهال مسافرتی و مربوط به تغذیه با لوله (tube feeding)کاربرد دارد
• استفاده به‌عنوان ادجوانت برای درمان اسهال و ممانعت از اسهال حاصله از مصرف آنتی‌بیوتیک
• بهبود الگوی میکروبیوتای روده
• پیشگیری و درمان مشکلات گوارشی ناشی از تجویز آنتی‌بیوتیک

روزانه ۱-۲ ساشه و یا طبق دستور پزشک.

• کاهش عوارض جانبی ناشی از درمان آنتی‌بیوتیکی هلیکوباکتر پیلوری
• سم‌زدایی سموم بیماری‌زای روده‌ای
• رقابت بر اتصال به مخاط روده با پاتوژن‌ها
• سرکوب بیان جایگاه اتصال میزبانی در نتیجه کاهش اتصال پاتوژن ها به جدار روده
• تقویت و تعدیل پاسخ‌های ایمنی سیستماتیک و موضعی (دیواره روده)
• ممانعت از تولید اکسیدهای نیتروز
• تعدیل مهاجرت T-cell ها و تحریک به‌دام افتادن T-helper ها در گره های لنفاوی مزنتریک
• تحریک تولید مولکول های پیش التهابی در سلول‌های کلون انسان همانند:
• PPAR- γ= peroxisome proliferator-activated receptor -gamma
• مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌های درمانی پروکاریوت‌ها، در نتیجه بازسازی میکروفلور روده به هنگام درمان‌های آنتی‌بیوتیکی
• تحریک تولید آنتی بادی علیه کلستریدیوم دیفیسیل
• عدم احتمال انتقال افقی ژن‌ها و در نتیجه عدم امکان گسترش مقاوت های آنتی‌بیوتیکی
• ممانعت از فسفریلاسیون میوزین زنجیره کوتاه که در ارتباط با اتصلات محکم بین سلولی (Intercellular tight junction) می‌باشند و در نتیجه کاهش ورود و جابجایی پاتوژن ها به درون سلول‌های روده
• تولید فسفاتاز و دفسفریله کردن آندوتوکسین باکتری‌های پاتوژن همانند E. coli O55B5
• تغییر در مسیرهای سیگنال دهی درون سلولی مرتبط با سنتز سایتوکاین های پیش التهابی
• افزایش بیان IgA در بافت های مخاطی در نتیجه بهبود ایمنی ذاتی
• خنثی کردن ویرولانس فاکتورهای باکتری های پاتوژن
• تحریک رشد و تمایز سلول‌های روده در پاسخ به فاکتورهای تروفیک
• افزایش آزاد شدن آنزیم ها در غشای Brush border

در موارد نادر مصرف این محصولات ممکن است منجر به نفخ و افزایش تولید گاز در دستگاه گوارش گردد. با ادامه مصرف، عوارض فوق از بین خواهند رفت. در صورت مشاهده عوارض دیگر، پزشک یا داروساز را مطلع نمائید.

هیچ مورد منع مصرفی برای این فرآورده وجود ندارد. در مواردی مانند بیماری‌های قلبی، اندوکاردیت و نقص سیستم ایمنی بهتر است مصرف با تجویز پزشک صورت گیرد. در افرادی که تحت عمل جراحی همانند جراحی‌های شکمی، جراحی سندرم روده کوتاه، پیوند عضو و یا… قرار می‌گیرند، استفاده از پروبیوتیک باید با تجویز پزشک باشد.

در دوران بارداری و شیردهی با مشورت پزشک مصرف شود.

در افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند با احتیاط استفاده شود.

در جای خشک، خنک و دمای ۲۵ درجه سانتیگراد به مدت دو سال قابل نگهداری است.

درمان هلیکوباکتر پیلوری: مطالعات نشان داده که مصرف ساکارومایسس بولاردی در بیمارانی که مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری هستند و آنتی‌بیوتیک مصرف می‌نمایند، باعث افزایش روند بهبودی وکاهش اثرات جانبی درمانی به خصوص اسهال می‌گردد (Szajewska, H و همکاران و Duman, D.G و همکاران).
همچنین در مطالعه‌ای که توسط Cindoruk, M و همکاران انجام شد، مشخص گردید که ساکارومایسس بولاردی توانسته است اسهال، مشکلات گوارشی و تحمل‌پذیری آنتی‌بیوتیک‌های مصرفی جهت درمان هلیکوباکتر پیلوری را بهبود بخشد. همچنین این مخمر توانسته است علائم سوءهاضمه ناشی از آنتی‌بیوتیک درمانی را بهبود دهد .
همچنین در مطالعه انجام شده توسط Hurduc, V و همکاران، کودکان مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری با مصرف ساکارومایسس بولاردی عوارض جانبی درمان آنتی‌بیوتیکی به طرز معنی‌داری کاهش می‌یابد.
خواص ضدالتهابی روده: این مخمرها می‌توانند در درمان بیماری‌های التهابی روده مؤثر واقع شوند. مطالعات صورت گرفته در مورد مخمر غیر بیماری‌زای ساکارومایسس بولاردی نشان می‌دهند که مخمر فوق در درمان و بهبود علائم بیماری کرون مؤثر می‌باشد. همچنین مطالعات بالینی نشان داده که مخمر ساکارومایسس بولاردی، در درمان بیماری کولیک اولسراتیو نیز مؤثر می‌باشد (Guslandi, M و همکاران)
سندروم روده تحریک‌پذیر IBS: مطالعات بالینی به اثبات رسانده که این سویه مخمری، در بهبود علائم مربوط به سندروم روده تحریک‌پذیر مؤثر می‌باشد (Choi, C.H و همکاران).
خواص سم‌زدایی: مخمر ساکارومایسس بولاردی، سموم پاتوژن‌های روده‌ای را با مکانیسم‌های زیادی سم‌زدایی می‌نمایند. ازجمله مهم‌ترین مکانیسم‌های این سم‌زدایی می‌توان به بلاک کردن رسپتورهای سلولی (Castagliuolo, I و همکاران) به دام انداختن رسپتورهای عوامل پاتوژن و …. اشاره کرد (Kelesidis, T و همکاران).
عملکرد در مخاط روده: مخمر ساکارومایسس بولاردی به‌عنوان یک عامل فعال‌کننده آنزیم‌های مؤثر و فاکتورهای تغذیه‌ای در طول روده می‌باشد. همچنین این مخمر باعث بهبود سیستم دفاعی بدن و جذب مواد مغذی می‌گردد (Buts, J.-Pو همکار).
تقویت و بهبود عملکرد سیستم ایمنی: مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهند که مخمر ساکارومایسس بولاردی به‌طور قابل‌توجهی چسبندگی کاندیدا آلبیکانس در سلول‌های اپی‌تلیال دستگاه گوارش را مهار می‌کند و به ‌این‌ترتیب بر روی تقویت سیستم دفاعی بدن در مقابل عفونت‌های شایع ازجمله کاندیدا آلبیکانس، پاتوژن ایجادکننده عفونت و نقص در سیستم ایمنی، مؤثر می‌باشد. همچنین این مخمر می‌تواند باعث کاهش پاسخ التهابی به وجود آمده توسط کاندیدا آلبیکانس گردد (Murzyn, A و همکاران).